De Terre-Pure workshop voor Hilde zat erop, het was enkel nog wachten op het resultaat dat uit de oven zou verschijnen. Keramiek is vertrouwen op de natuurkrachten, je handgevormde aarde-klei kommetjes gaan de oven in, en dan hebben aarde,water, vuur en lucht het hoogste woord.
Ik was best wat ontgoocheld toen ik de stukken voor het eerst zag na de stook, de randjes aan de binnenkant van de kommetjes waren duidelijk wat schaars bedeeld geweest met glazuur, waardoor de klei erdoor kwam piepen. Technisch niet zo'n perfect resultaat.
Ik stuurde een mailtje met foto's door naar Hilde met de vraag of ik ze nog van een extra laagje glazuur moest voorzien.
Haar antwoord kwam snel en duidelijk: "Fijn dat je mij dit laat weten. Ik kies ervoor om het niet opnieuw te doen, het is tenslotte handwerk en geen perfectie. Ik kan hier zeker mee leven, ik vind het zelfs "iets" hebben....."
Haar woorden raakten mijn ziel. Haar keuze bracht opluchting en ruimte bij me, en ik voelde hoe vermoeid ik mezelf nog al te vaak maak om toch steeds maar weer te streven naar die perfectie. We onderwijzen wat we zelf te leren hebben. Ik vind imperfectie van zo'n grote waarde tegenwoordig, maar kan er zelf nog zo moeilijk mee om. Eén van de grootste aantrekkingskrachten van Terre-Pure is precies die onvolmaaktheid in de vormen, de duwtjes, de oneffenheden,... het brengt de ziel terug in de materie, het toont op een eerlijkere manier hoe het leven echt is.
Kijkend naar de kommetjes van Hilde, werd het me duidelijk hoeveel diepte de imperfectie bracht, niet alleen diepte aan kleur bij de kommetjes zelf maar ook meer kleur (= ruimte & rust) in mijn leven. De natuurelementen en Hilde herinnerden me aan één van mijn levenslessen:
"Wabi sabi viert de schoonheid van imperfectie alles is goed en mooi zoals het is.”
- Wabi Sabi is een eeuwenoude Japanse filosofie van de levenskunst -
