De man van Flavie had een geheim dat haar tot bij Terre-Pure dreef. Zelf had ze het niet door omdat ze altijd zoveel werkt. Ze stapte verrast het atelier binnen en keek me met grote nieuwsgierige ogen aan! “Een cadeau van mijn man, ik kreeg deze morgen enkel de coördinaten om tot hier te rijden en wist niet wat me te wachten stond!”
Flavie gaf haar ogen de kost. Ze vermoedde wellicht dat haar man haar had ingeschreven om serviesgoed te maken. Maar om haar verrassing nog wat unieker te maken kondigde ik opgewekt aan: “We gaan een beeld maken!
Flavie had al vaak gezegd dat ze eens wou kleiën. Maar er rest haar nooit tijd. Flavie werkt hard, leeft aan 200% per uur, mama van 2 kleine kinderen, stampte op eigen houtje een uitzendbureau uit de grond en daarnaast creëert ze geleidelijk aan haar droomproject als Hydrotherapeut om dieren te helpen bij revalidatie.
Ze rooft soms tijd uit de toekomst omdat de dag te weinig uren telt. En dit is haar man niet ontgaan, hij herkent wellicht de valkuil en grijpt in met een cadeau vol pauze! Zodat de balans werk en vrije tijd wat meer naar het evenwichtspunt kan hellen.
Tijdens het vormgeven danst haar beeld al even vinnig rond als Flavie door haar eigen leven. Het beeld buigt een onverwachte kant uit, krijgt een onverwachte vorm… best confronterend en spannend. Zo spreekt het beeld tot Flavie en soms krijgen we het niet gekneed volgens onze gedachten. Niet te min, opgeven staat niet in het woordenboek en plots verrast Flavie me met het feit dat ze haar uitgangspunt niet trouw gaat blijven. Ze kijkt naar haar beeld en voelt:”Nee dit beeld vraagt geen extra’s meer! Het is goed zo.” Een mooier einde van de workshop kon ik me niet inbeelden.
Stiekem hoop ik dat deze ervaring haar van pas zal komen tijdens haar komende professionele uitdagingen. En dat haar man nog heel wat geheimen in petto heeft voor haar!
De workshop die geboekt werd in het geniep is deze: